فضانورد بودن در عصر جدید چه الزاماتی دارد؟

محیط پرواز فضایی به چند دلیل به‌سرعت در حال تغییر است. به گزارش ایتنا و به نقل از Space، ایستگاه فضایی بین‌المللی هر چه بیشتر به‌سمت تجاری شدن پیش می‌رود و به زودی ضمن ورود چند فضانورد خصوصی، از سرنشین‌های بیشتر و وسایل نقلیهٔ تجاری نوین نیز استقبال خواهد کرد.

در همین حال، ناسا و شرکای بین‌المللی آن در حال آماده شدن برای مرحله بعدی مأموریت‌های پرواز فضایی انسان پس از ایستگاه فضایی بین‌المللی هستند که امیدوارند شامل فرود بر روی ماه در سال ۲۰۲۴ و سرانجام سفر فضانوردان به مریخ باشد. همچنین در چند سال آینده، شرکت‌های خصوصی مانند ویرجین گالکتیک نیز امیدوارند که بتوانند فضانوردانی را که برای سفرشان پول پرداخت می‌کنند، در قالب پروازهای زیرمداری به فضا اعزام کنند. آنها در تلاشند تا علاوه بر فضانوردان حرفه‌ای، فضای بیشتری برای افراد دیگر باز کنند.

گفتنی است این وضعیت کاملاً متفاوت از زمانی است که ایستگاه فضایی بین‌المللی نخستین سرنشین طولانی‌مدت خود را در اکتبر سال ۲۰۰۰ منزل‌دهی کرد. کدی کلمن (فضانورد سابق ناسا) می‌گوید خواسته‌های فضانوردان به‌سرعت در حال تغییر و تکامل است؛ حتی همزمان با پیشرفت علم، حتی در حین انجام مأموریت‌ها.

 

ریکی آرنولد، فضانورد ناسا، به‌ترتیب در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۸ مأموریت شاتل فضایی و مأموریت طولانی مدت اکسپدیشن ۵۵ را به انجام رساند. او می‌گوید که در طی آن دوره، آموزش در علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات اهمیت بیشتری پیدا کرده بود؛ زیرا فضانوردان به‌جای تمرکز روی چند مهارت خاص و کوچک، مهارت‌های لازم برای مأموریت‌های طولانی‌مدت را یاد می‌گرفتند.

وی می‌افزاید همزمان با گسترش فضاپیماهای جدید (از جمله کرو دراگون از اسپیس‌اکس، استارلاینر از بوئینگ و اوریون از ناسا)، آموزش فضانوردان نیز دستخوش تحول می‌شود. فضاپیمای روسی سایوز را هم باید به این دسته اضافه کنیم که در حال حاضر فضانوردان را به فضا می‌برد. آرنولد ادامه می‌دهد: «شما باید بدانید که نحوهٔ پرواز با هر یک از این چهار وسیله نقلیه چگونه است و جالب است که ببینیم تیم آموزشی در کلاس بعدی فضانوردان چه موارد جدیدی را آموزش خواهد داد».